''Μιλώντας για Δέντρα'' διά Γυμνού Οφθαλμού στο Θέατρο Λιθογραφείον & την Πάτρα

Μαρτίου 26, 2024

Ο Γυμνός Οφθαλμός κλείνει τον κύκλο προβολών του Μαρτίου με την ταινία “Μιλώντας για Δέντρα” του Σουδανού Σουχάιμπ Γκασμελμπαρί την Τετάρτη 27 Μαρτίου στις 21:30, στην Μεγάλη Οθόνη του Θεάτρου Λιθογραφείον.

Ο Νίκος Καββαδίας γράφει χαρακτηριστικά εν όψει της προβολής:

"Το θέμα της συγκεκριμένης ταινίας με έκανε, χωρίς καμιά δεύτερη σκέψη, να την επιλέξω γιά να γιορτάσω μαζύ σας τα 32α γενέθλια του "γυμνού οφθαλμού" (30 Μαρτίου 1992 η πρώτη γυμνοφθαλμίτικη προβολή).

Από τα πρώτα πλάνα της ταινίας, μου ήρθε στο μυαλό ο στίχος του Γιώργου Κανελλόπουλου: "τα δικά μας βάσανα / τα περνάνε κι άλλοι".

Ποτέ μου δεν θα μπορούσα να φαντασθώ, ότι η Λέσχη Σουδανικού Κινηματογράφου (Sudanese Film Group) είναι το Αφρικανικό αδερφάκι του "γυμνού οφθαλμού"!

Από την άλλη, 32 χρόνια "γλυκιάς ταλαιπωρίας" στην πρωτεύουσα των Αχαιών μπορεί και να μην είχα, τελικά, καταλάβει, αυτό, που με έκανε να καταλάβω η θέαση της εξαιρετικής ταινίας "Μιλώντας γιά Δέντρα": είναι φορές, που είναι πιό δύσκολο να "στήσεις" μιά Επανάσταση, απ΄ότι μιά κινηματογραφική προβολή.

Είστε όλοι καλεσμένοι στην Γιορτή!"

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΑΙΝΙΑΣ

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΔΕΝΤΡΑ του Σουχάιμπ Γκασμελμπαρί

(Talking About Trees, Suhaib Gasmelbari, ντοκυμανταίρ, έγχρωμο, Γαλλία, Σουδάν, Γερμανία,Τσαντ, Κατάρ, Αραβικά, Αγγλικά, Ρωσικά, 2019, 94΄)

ΣΥΝΟΨΗ

Παρά το γεγονός, πως στο Σουδάν ο κινηματογράφος έχει ουσιαστικά απαγορευτεί από το καθεστώς, τέσσερις βετεράνοι σκηνοθέτες κινούν Γη και Ουρανό για να οργανώσουν την πρώτη δημόσια προβολή μετά από χρόνια.

Ο Brahim, ο Suleiman, ο Manar και ο Eltayeb είναι φίλοι για περισσότερα από 45 χρόνια. Έφυγαν από την πατρίδα τους τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 για να σπουδάσουν κινηματογράφο και έχουν περάσει πολλά χρόνια στην εξορία. Το 1989, επιστρέφουν και ιδρύουν το Sudanese Film Group με την ελπίδα να αναβιώσουν το σινεμά στο Σουδάν.

Εκεί, που το αυτονόητο θεωρείται επανάσταση και η αγάπη για το σινεμά δίνει ελπίδα στους κατατρεγμένους ενός τόπου, γεννιέται ένα μεγαλόψυχο και εγκάρδιο ντοκιμανταίρ, που απέσπασε το Βραβείο Κοινού και το Βραβείο Καλύτερου Ντοκυμανταίρ στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 2019.

Το Σουδάν δεν έχει ούτε έναν κινηματογράφο. Μπορεί κανείς να πει, ότι αυτό δεν μοιάζει να είναι το πιο μεγάλο της πρόβλημα γιά δημοκρατίες και δικτατορίες της χώρας (όπως, γιά, παράδειγμα, αυτή, που κρατάει γιά 30 χρόνια).

Όμως όταν ρωτάται στην αρχή ο πρεσβύτερος εκ των τεσσάρων εναπομείναντων της Λέσχης Σουδανικού Κινηματογράφου, "γιατί πέθανε το σινεμά στο Σουδάν?", η απάντηση μοιάζει να υπερβαίνει τον τοπικό χωροχρόνο.

"Για να πεθάνει τόσο ξαφνικά, κάποιος, έχει εκ των έσω προδωθεί".

Μέσα στην ταινία φωλιάζει η φιλία, ο βιωμένος χρόνος, το γλυκό χιούμορ, που σε τυλίγει ανακουφιστικά, η πνιγηρή, εξουθενωτική ιστορία ενός μαστιζόμενου τόπου, οι βαθιά πολιτικοί λόγοι, που η συλλογικότητα του κινηματογράφου δεν είναι αρεστή στην Εξουσία.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Suhaib Gasmelbari

ΣΕΝΑΡΙΟ: Suhaib Gasmelbari

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Suhaib Gasmelbari

ΜΟΝΤΑΖ: Nelly Quettier, Gladys Joujou

Ο 40χρονος Σουδανός σκηνοθέτης, Σουχάιμπ Γκασμελμπαρί, έφυγε από την χώρα στα 16 του για να σπουδάσει σινεμά στη Γαλλία. Έχει σκηνοθετήσει μυθοπλασία και ντοκιμανταίρ μικρού μήκους και το "Μιλώντας Γιά Δέντρα" την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Κατά την παραμονή του στο Σουδάν ανακάλυψε εθνικές ταινίες, που είχαν "χαθεί" βοηθώντας στην διάσωση και ψηφιοποίησή τους.