Οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας ήταν η πρώτη φεστιβαλική – κινηματογραφική εμπειρία μου ωστόσο το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποτέλεσε την πρώτη μου ολιγοήμερη απόδραση για χάρη της έβδομης τέχνης. 

Η κινηματογραφική μου περιπέτεια ξεκίνησε λοιπόν χθες, στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα με την μεσημεριανή προβολή ενός περσινού Κορεατικού δράματος με τον τίτλο Hot In Day Cold at Night (2021). Μία απόλυτα low budget χειροποίητη ταινία στην οποία οι πρωταγωνιστές, Songyenyol Park και Hyangra Won έχουν επίσης αναλάβει το σενάριο την σκηνοθεσία, την παραγωγή, το μοντάζ και την κινηματογράφηση (!). Η υπόθεση αφορά ένα νεαρό παντρεμένο ζευγάρι το οποίο αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και κοιτά ν’ ανταπεξέλθει κυρίως μέσα από εφήμερες λύσεις. Τίποτα δεν θα μπορούσε να με προετοιμάσει για μία τόσο σκοτεινή, ζοφερή αλλά παράλληλα τόσο ρεαλιστική ταινία. Παρότι η χθεσινή Πέμπτη ήταν ιδιαίτερα ηλιόλουστη η συγκεκριμένη ταινία για 90 λεπτά με βύθισε στο σκοτάδι. Ενώ η ταινία θίγει συγκεκριμένες καταστάσεις με τις οποίες μπορεί εύκολα να ταυτιστεί οποιοδήποτε αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες, είναι παραπάνω από φανερό ότι υπάρχει παντελής απουσία ρυθμού, πειστικών ερμηνειών και κινηματογραφικής αισθητικής. 

Σειρά είχε η βραδινή προβολή της ισπανικής ταινίας Piggy (2022) σε σενάριο και σκηνοθεσία της Carlota Pereda, στην αίθουσα Σταύρος Τορνές. Αν και είχα αρκετές προσδοκίες για την ταινία αυτή δεν μπορώ να πω πως δικαιώθηκα. Η υπόθεση αφορά την Σάρα, μια υπέρβαρη έφηβη η οποία πέφτει θύμα bullying από τα άλλα κορίτσια του χωριού της στην τοπική πισίνα. Η επιστροφή στο σπίτι της θ’ αλλάξει τη ζωή της μια για πάντα. Δυστυχώς η εξαιρετική Laura Galán δεν μπορεί να διασώσει μια ταινία που φαίνεται να πάσχει από κρίση ταυτότητας και σεναριακές ευκολίες. Αρχικά φαίνεται να είναι φιλμ εκδίκησης, στη συνέχεια εξελίσσεται σε αστυνομικό και εν τέλει καταλήγει ως θρίλερ με έντονο splatter στις τελευταίες σκηνές. Η ιστορία δεν αποκαλύπτει σε κανένα σημείο τα κίνητρα του απαγωγέα αφήνοντας τον χαρακτήρα του μετέωρο και προσωπικά αισθάνθηκα πως μετά το πρώτο μισό άρχισε να επαναλαμβάνει τον εαυτό της μην έχοντας κάτι καινούριο να δείξει.