Μου είχαν μιλήσει για αυτήν την ταινία φίλοι και γνωστοί. Μου έλεγαν δες την, δεν θα χάσεις. Μου έλεγαν είναι αργή, μην σε αποθαρρύνει αυτό και την παρατήσεις, αξίζει. Σε όλους αυτούς που μου την πρότειναν έχω να πω, ευχαριστώ.

Η ταινία είναι του 1957 σκηνοθεσίας του Sidney Lumet και η πλοκή της συνοπτικά είναι η συζήτηση μεταξύ 12 ανδρών στον ρόλο των ενόρκων σχετικά με την απόφασή τους για το δικαστήριο. Όλη η ταινία διαδραματίζεται μέσα σε ένα δωμάτιο στο οποίο είναι καθισμένοι οι άνδρες, αρκετές φορές περιπλανώμενοι. Συζητώντας για την υπόθεση βλέπουμε τους χαρακτήρες να αναπτύσσονται και την πλοκή να ξεδιπλώνεται.

Ξεκινώντας είχα την εντύπωση πως θα δω μια ταινία σε σχέση με την κοινωνία, τους νόμους και τον ποινικό κώδικα, αλλά δεν είχε καμία σχέση με αυτό. Πιο συγκεκριμένα αυτό που θέλει να δείξει η ταινία είναι ότι έχοντας ενδοιασμούς ακόμα και για τα πιο σίγουρα φαινομενικά πράγματα μπορούμε να κλονίσουμε χαρακτήρες και να ανατρέψουμε απόψεις. Η ταινία αρχικά δεν μας δίνει κανένα στοιχείο για την υπόθεση. Μόνο μέσα από τις συζητήσεις των ενόρκων μπορούμε να ακούσουμε και να καταλάβουμε τα στοιχεία ώστε να πλάσουμε μια συνολική εικόνα για την υπόθεση.

Εκεί που δίνει έμφαση η ταινία είναι στους χαρακτήρες. Έχουμε ανθρώπους κάθε λογής που δεν αποκαλύπτουν τα προσωπικά τους στοιχεία παρά μόνο τα ονόματά τους, αλλά μέσα από τις συζητήσεις και τις διαμάχες τους μπορούμε να καταλάβουμε πολλά για αυτούς, για παράδειγμα το κοινωνικό τους υπόβαθρο, τις απόψεις τους για την κοινωνία και τον συνάνθρωπο. Αρχικά όλοι εκτός από έναν ένορκο θέλουν να ψηφίσουν πως ο κατηγορούμενος είναι ένοχος, ενώ μόνο ένας ένορκος που έχει τις αμφιβολίες του ψηφίζει πως είναι αθώος. Έτσι η συζήτηση ξεκινά μεταξύ τους προσπαθώντας οι μεν να πείσουν τον δε πως ο κατηγορούμενος πρέπει να πάει στην φυλακή. Τα αίματα ανάβουν, οι απόψεις πέφτουν βροχή, επιχειρήματα αντικρούονται από αντεπιχειρήματα και τύχη ενός ανθρώπου έχει πέσει στα χέρια μερικών ανδρών που θέλουν να τελειώσουν με την ψηφοφορία και να πάνε τα σπίτια τους.

Συνολικά η ταινία δεν με κούρασε καθόλου. Περίμενα το αντίθετο καθώς δεν συμβαδίζει με την ταχύτητα που έχει ο σύγχρονος κινηματογράφος και βασίζεται εξ' ολοκλήρου στους χαρακτήρες κάτι που δεν συνηθίζεται σήμερα. Έμεινα ιδιαίτερα ικανοποιημένος μόλις τελείωσε η ταινία και είχα ένα αίσθημα ανακούφισης. Σίγουρα σας την προτείνω.